Pliszka Górska
-
Passer montanus
Każda Pliszka swój ogonek chwali – i słusznie! Te urocze, ciekawskie i odważne ptaki swoim radosnym, jasnożółtym ubarwieniem i dziarskim podrygiwaniem poprawiają humor każdemu kto je zobaczy
Autorka: Olga K
Jak rozpoznać Pliszkę Górską?
Pliszka Górska to ptak podobny sylwetką i rozmiarem do innych naszych pliszek – Siwej, Żółtej (oraz wyjątkowo rzadkiej Cytrynowej), dlatego ważne są szczegóły: samiec w szacie godowej ma stalowopopielate plecy i głowę z białą brwią nad głęboko czarnym okiem oraz wyrazisty, czarny śliniak obrzeżony od góry białym wąsem opadającym od wąskiego i ostro zakończonego dzioba, który pełni funkcję pęsety do łapania owadów. Ptak ma jasnożółtą pierś i brzuch. Stosunkowo długie nogi są cienkie i ciemnoróżowe, z małymi czarnymi pazurkami. Lotki są grafitowo czarne. Najbardziej charakterystyczną cechą Pliszek jest ich długi, czarnobiały ogon, którym nieustannie kiwają w górę i w dół.
Dorosłe samice i samce, poza okresem lęgowym, nie mają czarnych śliniaków, a ich pierś ma najwyżej żółtawy odcień. Żółte pozostaje też ich podogonie. Młode ptaki są szare, z różowawą piersią i żółtym podogoniem.
Jak rozpoznać Pliszkę Górską po głosie?
Pliszki Górskie odzywają się „cis!” „cis!” oraz „dzit!. Samce śpiewają podczas lotów tokowych nad wodą.
Piosenka brzmi jak ostry świergot, który urozmaicają głosami wabiącymi.
Gdzie i kiedy obserwować Pliszkę Górską?
Pliszka Górska zasiedla tereny zachodniej i południowej Polski. Ptaki te najczęściej widuje się nad brzegami wartkich potoków górskich z kamienistym dnem i brzegami, gdzie zakładają gniazda i polują na różne owady.
Pliszka Górska przebywa w Polsce od marca do października, ale niektóre ptaki na zachodzie kraju pozostają z nami cały rok.
Miejsce występowania lub obserwacji
Poznaj bliżej Pliszkę Górską
Pliszka Górska to jedna z czterech pliszek występujących w Polsce. Oprócz nich w naszym kraju żyją: Pliszki Cytrynowe, Pliszki Siwe oraz Pliszki Żółte. Wszystkie gatunki lubią sąsiedztwo wody, ale tylko Pliszka Górska jest tak mocno związana z wartkimi górskimi potokami. Ptak ten żywi się owadami nadwodnymi (np. komarami) i pająkami. Zbiera je z tafli wody, wystających kamieni lub ziemi, ale potrafi także łapać je w locie.
To monogamiczny i terytorialny gatunek. Jedna para potrafi bronić nawet kilometrowego odcinka rzeki! Gniazdo Pliszek Górskich jest osłonięte z góry, misternie splecione z łodyg, korzonków i liści, a za wyściółkę służą w nim pióra i włosie. Znajduje się ono najczęściej w szczelinie skalnej lub korzeniach drzewa tuż nad wodą. Pliszki Górskie nie są płochliwe. Raczej nie boją się ludzi, dlatego zdarza się, że gnieżdżą się także pod mostami czy w różnego rodzaju niszach konstrukcyjnych. W zniesieniu 4-6 jaj, które oboje rodzice wysiadują przez okres 12 do 13 dni. Po wykluciu młode spędzają w gnieździe jeszcze 14 dni. Pliszka Górska wyprowadza dwa lęgi w roku. Czasami zdarza jej się wychowywać Kukułkę.
Galeria
Z kim łatwo pomylić Pliszkę Górską?
Pliszkę Górską można pomylić z trzema innymi krajowymi pliszkami: Siwą, Żółtą i Cytrynową. Szczególnie trudne do odróżnienia bywają samiczki, ale też samczyki w szacie spoczynkowej. Najłatwiej odróżnić samczyki w szacie godowej – po ilości koloru żółtego w upierzeniu: Pliszka Żółta jest prawie cała w tym kolorze poza niebieskoszarą czapeczką, Pliszka Górska ma żółtą tylko pierś, brzuszek i podogonie, Cytrynowa ma również całą głowę intensywnie żółtą, a Pliszka Siwa nie ma nic żółtego, cała jest biało-szaro-czarna.
Powyżej Pliszka Górska, niżej Pliszka Cytrynowa
Poniżej, Pliszka Cytrynowa
Poniżej, Pliszka Siwa.
Pliszka Górska w liczbach
| Masa ciała | 15 – 21 g |
| Rozpiętość skrzydeł | 25-27 cm |
| Długość ciała | 18–19 cm |
| Liczebność (w Polsce) | Nieliczny ptak lęgowy, którego populacja liczona jest na 8850 par. |
| Status | Status: objęta jest ścisłą ochroną gatunkową |
Jak pomóc Pliszkom Górskim?
Pliszka Górska wymaga wartko płynących, czystych strumieni, aby mogła wyżywić siebie i swoje młode. Dbajmy więc o czystość wód, nie zaśmiecajmy, ani nie zatruwajmy ich. Szkodzą jej także regulacje i betonowanie potoków, zachowujmy wiec ich naturalny bieg – dla Pliszek ale też dla naszego własnego bezpieczeństwa.
Dzięki Tobie te miejsca zmieniają się w raj dla ptaków!
Lajkujesz z kanapy, czy działasz w terenie? Działaj z nami w taki sposób, jaki najbardziej Ci odpowiada.
- 23 000 dolarów rocznie! Co najmniej tyle warte są różnorodne usługi jakie dostarczają nam zdrowe bagna w przeliczeniu na jeden tylko hektar!
Tereny mokradłowe (bagna, podmokłe łąki) są jednym z najszybciej zanikających typów siedlisk przyrodniczych w skali nie tylko Polski, czy Europy, ale całego świata! Znikające ptaki wodno-błotne są niestety smutnym dowodem tych zmian. Tylko w ciągu ostatnich 30-40 lat populacja Czajki Vanellus vanellus skurczyła się o 55% , Krwawodzioba Tringa totanus o 54%, Kszyka Gallinago gallinago o 48%, Potrzosa Emberiza schoeniclus o 38%, Strumieniówki Locustella fluviatilis o 74%, Świerszczaka Locustella naevia o 73%, a Pliszki żółtej Motacilla flava o 76%.
Pomóż nam tworzyć kolejne ostoje dla ptaków!
- Symbolem naszego rezerwatu jest Sasanka.
Sasankowe murawy to dobrze zachowane murawy ciepłolubne na malowniczych, zboczach byłego wyrobiska piasku.
- Symbolem naszej ptasiej ostoi jest Żuraw. Gatunek może niezbyt oryginalny, ale to właśnie parę tych ptaków mieliśmy okazję zobaczyć, gdy ostatnio odwiedziliśmy to miejsce.
Zostaw komentarz