Mewa Siodłata

Największa ze spotykanych u nas mew, wielkości gęsi, o grubej szyi i wielkiej głowie, z masywnym, długim na sześć centymetrów dziobem. Osobniki w pierwszym roku życia są szarobiałe z wyraźnym, czarnobrunatnym deseniem z wierzchu oraz delikatniejszym kreskowaniem na spodzie ciała, dziób czarny. W kolejnym roku szata staje się jaśniejsze, zaś w trzecim coraz bardziej zaznaczają się jednolicie ciemne pokrywy skrzydłowe, podczas gdy reszta upierzenia oraz dziób jaśnieją. Szatę ostateczną Siodłata nakłada w czwartym roku życia. Dorosłe ptaki mają grzbiet i wierzch skrzydeł łupkowoczarne, krawędzie lotek oraz reszta piór są śnieżnobiałe, dziób żółty z czerwoną plamą na końcu, nogi cielistoszare. W szacie zimowej, kark delikatnie szaro plamkowany.

Jak rozpoznać Mewę Siodłatą po głosie?

Siodłate odzywają się rzadziej niż inne mewy, a najczęściej usłyszymy głośne i natarczywe kija lub kjoł. Głosy podobne do głosów innych dużych mew (Srebrzystej i Żółtonogiej), ale znacznie głębsze, bardziej ochrypłe.

W Polsce Mewa Siodłata jest gatunkiem przelotnym, najczęściej obserwowana zimą i w czasie wiosennej i jesiennej migracji, głownie bezpośrednio nad morzem. Czasami widywana w głębi lądu, nad dużymi rzekami. Od paru lat, kilka ptaków zimuje na Wiśle w Warszawie.

Mewa Siodłata w powietrzu porusza się wolno, ale majestatyczne i wytrwale. Uderzenia jej skrzydeł zdradzają dużą siłę, nic więc dziwnego, że nawet w czasie sztormu często zobaczymy tuż nad falami. Dobrze pływa, więc śpi na wodzie, nawet przy wysokiej fali. Mewy Siodłate są ptakami osiadłymi lub koczującymi. W zimie można je zobaczyć na wszystkich wybrzeżach Europy Północnej, Zachodniej i Środkowej.

Gniazdują na morskich wybrzeżach Europy Zachodniej i Północnej, w tym również w obszarze północnego Bałtyku. Gniazdują na skalistych klifach albo też na piaszczystych wybrzeżach, w zupełnie odkrytych miejscach. Są tak czujne i silne, że skutecznie bronią swoich lęgów, śmiało atakując dużo większych od siebie, łącznie z ludźmi. Siodłate gnieżdżą się pojedynczo, w małych grupach lub w luźnych koloniach, ,czasami razem z mewami innych gatunków. Wyprowadza jeden lęg w roku, w zniesieniu są 1-3 jaja. Wysiadują obydwoje rodzice, w solidnym gnieździe o średnicy ok. 70 cm., przez około 24 dni. Większość ptaków, po raz pierwszy przystępuje do lęgów w czwartym roku życia.

Okres lęgowy przypada na maj i czerwiec. Pisklęta są zagniazdownikami niewłaściwymi, po wykluciu przebywają w gnieździe lub w jego pobliżu. Po wykluciu ważą 70-80 g. Po tygodniu wyrastają im pierwsze pióra, po trzech tygodniach wypada puch pisklęcy, a po sześciu tygodniach podejmują pierwsze próby lotu. Po ośmiu tygodniach potrafią już tak dobrze latać, że towarzyszą rodzicom w wędrówkach w morze. Rodzina pozostaje razem co najmniej do połowy sierpnia, potem ptaki znikają z terenów lęgowych i rozpraszają w mniejszym lub większym promieniu.

Siodłate chętnie zakładają gniazda na klifach, w pobliżu kolonii innych ptaków morskich, które zapewniają im łatwą zdobycz. Jedno z pary, bijąc skrzydłami, płoszy ze skalnej ściany ptaki, a drugie porywa ich jaja lub pisklęta. Mewy polują także na dorosłe alczyki, maskonury, łyski, a nawet kaczki. W pierwszej kolejności ich ofiarami padają ptaki chore lub ranne. Bardzo lubią ryby, zwykle poławiające je na płytkich wodach lub rabując innym ptakom (taki piracki sposób zdobywania pożywienia w nauce nazywa się kleptopasożytnictwem). Złapane kraby zrzucają z dużej wysokości na skały i kamienie, dopóki nie popękają ich pancerze. Na lądzie Siodłate zabijają m.in. lemingi i norniki. Są wszystkożernymi drapieżnikami oraz padlinożercami, pełniejąc tym samym ważną funkcję czyścicieli. Brodzą w wodzie lub unosząc się tuż nad nią przemierzają długie odcinki plaży wzdłuż linii fal i zbierają wszystko, co jest jadalne. Bardzo duże i silne Mewy Siodłate w zasadzie nie mają naturalnych wrogów, a zagrozić im mogą tylko Orły Przednie lub Bieliki.